Eindelijk mochten de jongens van Oranje laten zien wat ze in huis hadden. Geen kwalificatie hoeven spelen omdat je het zelf organiseert en dat blijkt voor Nederland de enige manier te zijn om een groot toernooi te spelen. Een poulefase waarin Nederland uiterst slecht begonnen is maar zich eruit gevochten heeft. In de kruisfinale niet aan de bak kwam en in om de 3e en vierde plaats het onderspit moest delven tegen Jong België.
Poulewedstrijden:
Nederland - Tsjechië 0 - 3
Nederland - Finland 3 - 0
Nederland - Portugal 3 1
Nederland - Duitsland 3 - 2
Nederland - Belarus 2 - 3
Nederland - Rusland 1 - 3
Nederland - België 0 - 3
Die gewonnen en vier verloren.
Nederland laat zien dat het van de vier onderdelen van het volleybal er slechts 1 beheerst. Fysiek allemaal in orde. Als het gaat om de technische, tactische en mentale vaardigheden, dan staat Nederland nog echt in de kinderschoenen. De ene bal nog harder erin geslagen dan de andere en gedurende de poulefase bleef Nederland fysiek overeind en won er ook nog eens wedstrijden mee.
Vooral de diagonaal en de buitenaanvallers waren de scorende mannen en gedurende het toernooi kwamen daar de middenmannen ook een duit in het zakje doen.
Technisch, tactisch en vooral mentaal moeten er nog stappen gemaakt worden en dit heeft alles met de beleidsmakers te maken. Minder belangrijk vinden en dan vooral mensen op het fysieke deel selecteren. Het zwakke punt bij Nederland al jaren is de pass. Maar ook het strategische spel van de spelverdeling laat te wensen over. Mentaal is er van alles an de hand. Geen vechtersbazen maar ideale schoonzonen. Heel netjes opgevoed en dat strekt hen tot eer, maar niet de "over my dead body" mentaliteit. Daar volgens de spelers gewoon de coach, want als je buiten de gebaande paden loopt mag je naar huis en heb je in deze groep niets te zoeken.
Braaf doen wat de coach wil dat je doet levert nooit goede spelers op. Je moet een paar rebellerende spelers in je team hebben en de laatste jaren gaan de teams kapot omdat er niemand iets tegen de coach durft te zeggen uit angst voor een plekje in het team. Ik heb spelers met angst zien spelen.
Een perfect voorbeeld is als de jongens de halve finale van Rusland nipt verliezen dan gaat de coach volledig uit zijn dak tegen de spelers en keert zich van zijn team af. Nou daar heb je dan een coach voor die bij winst staat te juichen maar bij verlies het team op zijn donder geeft.
Vierde plaats
Een fantastische prestatie gezien alle omstandigheden. Niet veel teams van Jong Oranje uit het verleden kunnen dat zeggen. Daarom hulde aan de mannen die hun uiterste best gedaan hebben maar niet meer skills meegekregen hebben om ook die laatste stap te kunnen maken. Niets te verwijten aan de spelers. Des te meer aan de gehele opleiding die niet in staat is geweest door de keuzes die zij hebben gemaakt om deze mannen beter op te leiden. Een kortzichtige manier van opleiden en denken dat als spelers fysiek in orde zijn, dat de prestatie dan vanzelf wel komt. Nee dus.
De ideale schoonzonen
Met volgzame spelers die alleen maar doen wat de coach wil, kweek je ideale schoonzonen en dat is te zien in het spel. Aardige kerels die het leuk vinden een potje te volleyballen. Zeer welgemanierd zijn. Maar wil je winnen, dan heb je een staf nodig die je een eigen verantwoordelijkheid geeft.
De mannen van Oranje hadden moeten leren dat zij bepalen of ze wedstrijden gaan winnen en niet de coach. Kom in opstand en leg je coach het vuur aan de schenen. Wees niet bang voor je plekje, want zo wordt je geen betere speler. Wees een beetje recalcitrant. Dit is natuurlijk ijdele hoop, want niemand trekt zijn mond open want iedereen wil in dit team een plekje veroveren en dan kan je alleen maar doen als je braaf doet wat er van je verlangt wordt. Dan speel je tenminste een toernooi maar het resultaat laat zich raden.
GEEN TOEKOMST
Stop er maar mee. Nederland heeft geen toekomst zolang er niet van koers wordt gewijzigd. Dat begint bij de visie op winnen. Dat begint bij coaches aanstellen die niet in het gareel lopen van de bond. Dat begint bij spelers selecteren op karakter. Dat begint bij een technische opleiding geven aan de spelers. Dat begint bij veel trainen als team. Dat begint bij de verantwoordelijkheden eens bij spelers neerleggen. Dat begint bij spelers mondig maken en niet monddood zoals nu het geval is. Zo kan ik nog wel even doorgaan, maar dat zeg ik al jaren en opnieuw ben ik weer benieuwd of ook de huidige opleiders die maar niet in staat zijn om te presteren door spelers beter op te leiden het veld eens gaan ruimen. Tijd om het roer in alle geledingen eens om te gooien. Zo niet dan is het volleybal in Nederland gedoemd te mislukken. Blijf vooral zelf toernooien organiseren, anders komt geen enkel Nederlands jongensteam meer op een groot toernooi. Het voordeel voor de toeschouwer is dat we ook de internationale jeugd in Nederland kunnen bewonderen.
