We schrijven 15 maart 2020. Ik geef mijn laatste training en vertel de mannen dat het wel eens voor korte of langere tijd afgelopen is met volleybal. Ik vertel ze erbij dat ik het heel goed begrijp, want niemand mag spotten met zij eigen en elkaars gezondheid. Het einde van de competitie 2019 - 2020 was over en uit. De ranglijst en quotiënten bepaalden de winnaars. De samenleving ging verder op slot en ook aan volleyballen moesten we maar niet denken. Toch nog heel even dachten we dat volleybal wel weer kon, maar dat bleek van korte duur. Zelfs met groepjes van 4 per veld en later zelfs 2 was de ziel uit het volleybal gehaald. Alles om maar vooral niet te spotten met je eigen en elkaars gezondheid. De competitie kende een paar wedstrijdrondes, maar daarna was het over en uit. Volleybal lag stil..... of toch niet
TOPSPORT IN EEN TOPPSPORTBUBBEL MAG WEL?
Geheel ten onrechte denkt de minister dat topsporters in teamverband wel door kunnen trainen en spelen. Geheel ten onrechte is er een aanname dat topsporters in hun bubbel leven en daar elkaar dus niet kunnen besmetten. Geheel ten onrechte, want geen enkele teamsporter leeft in een bubbel. Dus ook de volleyballers niet. Met het openzetten van de competitie hebben we de voorbeelden van de eredivisieteams gezien. De ene na de andere wedstrijd werd afgezegd, omdat ook deze spelers niet vrij waren van besmettingen. Taurus, Sliedrecht Sport geven daar ook openlijk uiting aan. Leven in een sportbubbel bestaat niet.
VOLLEDIGE LOCKDOWN!
En het onvermijdelijke werd bewaarheid: niemand mag meer sporten in teamverband. Behalve topsporters. In eerste instantie werd ook het volleybal verboden. In mijn ogen een terechte beslissing als je dat van andere sporters ook vraagt. Er kwam protest, want wij hadden toch de eredivisie en dat was toch "topsport"? Nou, wie dat bedacht heeft, snapt niet wat topsport inhoudt. En de minister, die dus totaal niet weet wat topsport is, en de sportkoepel NOC*NSF erbij, snappen niet dat het leven in een bubbel voor teamsporten niet mogelijk is, want daar zijn we in Nederland niet professioneel genoeg voor.
DAGELIJKSE WERKELIJKHEID
Sporters hebben naast hun sport echt wel wat anders te doen dan in quarantaine te zitten. Er moet gestudeerd of gewerkt worden. In het dagelijks leven ontmoeten ze anderen. Er moet gegeten worden en dus ook boodschappen gedaan worden. Er moet naar de dokter gegaan worden als je klachten zou hebben. Kortom: in de dagelijkse gang van zaken bestaat het leven in een bubbel niet. Voor niemand.
HERVATTEN EREDIVISIE
Met heel veel tam-tam werd er door de NeVoBo aangekondigd, dat de eredivisie een herstart zou maken op 1 januari 2021. Natuurlijk zouden de "topteams daar wel het voortouw in nemen. Maar tegelijk met deze aankondiging werden ook de wenkbrauwen gefronst. Openlijk trokken teams zich terug en individuele spelers lieten het afweten tot zelf het stoppen met onze mooie sport. EN TERECHT. Ik heb groot respect voor hen die hun gezondheid belangrijker vinden dan het in teamverband weer perse willen gaan sporten.
WAANZIN TEN TOP
Wie mij kent", weet dat ik een groot voorstander ben van onze sport. Dat ik het liefst zoveel als mogelijk in de zaal sta en trainingen verzorg. Al 47 jaar doe ik dat met grote gedrevenheid en passie. Maar ook ik moet bekennen, dat ik mijn spelers heb verteld, dat ik onze gezondheid veel belangrijker vind dan perse te willen volleyballen. Ik vind het ook waanzinnig dat een bond besluit om "de elite" te laten volleyballen en de rest in hun sop gaar te laten koken. Ik beweer dat er op elk niveau wedstrijden gespeeld zouden kunnen worden. Alsof zij niet besmet kunnen raken en maken. Het is de waanzin ten top dat je wel tegenover elkaar mag aanvallen en blokkeren waar je veel minder dan 1,5 meter afstand hebt en dan beweert dat het veilig is voor de gezondheid.
VOLLEYBALDISCRIMINATIE
Elk volleyballend lid betaalt zijn contributie aan de bond. Ieder lid heeft recht op training en wedstrijd georganiseerd door dezelfde bond. Niemand is meer of minder besmettelijk. Welke competitie het ook betreft. Gelijke monniken gelijke kappen. Ik voel me en met mij velen gediscrimineerd dat het zogenaamde "topvolleybal" wel doorgang kan vinden en de rest van Nederland niet. Onterecht en waanzinnig. Het is wachten op de volgende besmettingsgolf onder teamsporters.
RESPECT EN SOLIDARITEIT
Ik heb respect voor hen die zich verbonden voelen met hun sportgenoten en minimaal uit solidariteit het volleybal niet oppakken. Zij die het wel doen geven een verkeerd signaal af en de bond steunt ze hierbij. Ik heb respect voor een speler, die stopt met volleybal, omdat hij het niet kan verantwoorden naar zichzelf en zijn omgeving. Ik heb respect voor teams en hun staf omdat zij het niet gepast vinden om de gezondheid van hun spelers in gevaar te brengen. Ik heb respect voor mijn team dat zij dat snappen en accepteren dat we even pas op de plaats moeten maken. Ik heb respect voor mijn vereniging die daar resoluut in is en niet gaat marchanderen.
TOEKOMST
Dit jaar zal onze sport nog een pas op de plaats moeten maken. MAAR: Onze sport gaat nooit verloren. Er zal altijd gevolleybald gaan en blijven worden. Dat staat voor mij als een paal boven water. Ik zie nu een tweespalt ontstaan tussen de "zogenaamde topsporters" die een onterechte uitzonderingpositie krijgen en de het overgrote deel aan volleyballers die nu niet mogen maar ook niet willen, omdat zij maar al te goed beseffen dat het even niet kan en als het weer mag het sporten veilig zal moeten zijn.
HOU VOL
Ik raad iedereen aan vol te houden. De maatregelen in acht te nemen en vooral jezelf te beschermen en daarmee ook de ander zodat we samen op kunnen trekken om onze sport weer naar grote hoogte te kunnen stuwen. Ook ik hou het vol en zeg met volle overtuiging: Nu even niet maar graag tot ziens op de velden als het weer kan..... omdat het kan.
